کاشت لنز داخلی چشمی چگونه است؟

IOL (عدسی های داخل چشمی) لنزهای مصنوعی و شفافی هستند که جایگزین لنزهای طبیعی چشم شما می شوند. شما در طول جراحی آب مروارید و تعویض لنز انکساری IOL دریافت می کنید. ایمپلنت های IOL طیفی از مشکلات بینایی از جمله نزدیک بینی و دوربینی مرتبط با سن را اصلاح می کنند که به آن کاشت لنز داخل چشمی می گویند. آن ها همچنین ممکن است به کاهش اتکای شما به عینک برای انواع خاصی از وظایف کمک کنند.

IOL یا کاشت لنز داخل چشمی چیست؟

IOL (عدسی‌ های داخل چشمی) لنزهای مصنوعی شفافی هستند که یک متخصص چشم پزشک برای جایگزینی لنز طبیعی در چشم شما کاشت می‌کند. مانند عینک یا کنتاکت، ایمپلنت های IOL می توانند مشکلات بینایی مانند:

نزدیک بینی (نزدیک بینی).
دوربینی (دوربینی).
پیرچشمی (دوربینی مرتبط با سن).
آستیگماتیسم (تغییر شکل چشم).

ایمپلنت های IOL یا کاشت لنز دائمی هستند، یعنی تا آخر عمر در چشمان شما باقی می مانند. IOL به بهبود بینایی شما کمک می کند و ممکن است اتکای شما به عینک را در برنامه روزانه کاهش دهد. شما IOL را در طول جراحی تعویض لنز چشم دریافت می‌کنید، معمولاً در حین جراحی آب مروارید.

چه کسانی به کاشت لنز داخل چشمی نیاز دارند؟

شما ممکن است از ایمپلنت IOL بهره مند شوید اگر:

1. آب مروارید داشته باشید که مانع از دیدن واضح شما شود. تقریباً همه افرادی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار می گیرند، برای بازگرداندن بینایی نیاز به کاشت IOL دارند.
2. عیوب انکساری دارید که بینایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد، اما کاندیدای عمل لیزیک یا سایر جراحی های اصلاح بینایی نیستید.

انواع لنزهای داخل چشمی برای کاشت لنز

انواع مختلفی از IOL وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. اشکال اصلی برخی از انواع IOL این است که شما همچنان برای برخی کارها (مانند خواندن) نیاز به عینک دارید. برخی از IOL ها می توانند اتکای شما به عینک را کاهش دهند، اما ممکن است عوارض جانبی مانند تابش خیره کننده اطراف چراغ ها در شب را مشاهده کنید.

لیست زیر برخی از دسته های کلی IOL را پوشش می دهد. از چشم پزشک خود بپرسید که کدام نوع IOL برای شما بهتر است. آنها به شما کمک می کنند انتخاب IOL خود را مطابق با نیازهای بینایی، سبک زندگی و ترجیحات شخصی خود سفارشی کنید.

1- لنزهای تک کانونی:

این نوع IOL است که اکثر مردم انتخاب می کنند. لنزهای تک کانونی یک قدرت فوکوس دارند. این بدان معنی است که آنها دید شما را در فاصله، میان برد یا دید نزدیک واضح تر می کنند. اکثر مردم لنزهای تک کانونی خود را برای دید از راه دور تنظیم می کنند، که می تواند به کارهایی مانند رانندگی کمک کند. احتمالاً هنوز برای دید نزدیک به عینک نیاز دارید.

لنزهای مونوفوکال با مونویژن:

IOL های تک کانونی تنظیم شده روی monovision گزینه خوبی برای برخی از افرادی است که می خواهند کمتر به عینک تکیه کنند. به طور معمول، IOL های تک کانونی برای هر دو چشم شما در یک محدوده (مانند فاصله) تنظیم می شوند. اما با مونویژن، لنز برای هر چشم قدرت فوکوس متفاوتی دارد. برای مثال، لنز چشم راست شما ممکن است فاصله را تصحیح کند و لنز چشم چپ شما برای دید نزدیک تصحیح شود.

با مونویژن، چشمان شما با هم کار می کنند تا به شما کمک کنند اشیاء دور و نزدیک را ببینید. یک اشکال این است که مدتی طول می کشد تا با monovision سازگار شود. برخی افراد اصلا نمی توانند خود را با monovision وفق دهند. بنابراین، قبل از انتخاب IOL های monovision، متخصص چشم شما ممکن است به شما پیشنهاد کند لنزهای تماسی monovision را برای چند هفته امتحان کنید. این به شما امکان می دهد ببینید آیا این روش اصلاح برای شما راحت است یا خیر.

2- لنزهای چند کانونی:

لنزهای چند کانونی دید نزدیک و دور را بهبود می بخشند و ممکن است نیاز شما به عینک را کاهش دهند. برخلاف لنزهای تک کانونی، لنزهای چند کانونی دارای چندین ناحیه کانونی هستند. مغز شما با این مناطق تنظیم می شود و قدرت تمرکز مورد نیاز شما را برای هر کار مشخصی (مانند رانندگی یا خواندن) انتخاب می کند. ممکن است برای سازگاری با این لنزها به زمان نیاز داشته باشید. اما با گذشت زمان، باید بتوانید کمتر به عینک مطالعه خود تکیه کنید. برخی افراد اصلاً به عینک نیاز ندارند.

یکی از اشکالات لنزهای چند کانونی این است که ممکن است مانند هنگام رانندگی در شب متوجه حلقه ها یا هاله های اطراف چراغ ها شوید.

3- لنزهای عمق فوکوس گسترده (EDOF):

بر خلاف لنزهای چند کانونی، لنزهای EDOF دارای یک نقطه کانونی طولانی هستند که دامنه تصحیح شده دید و عمق فوکوس شما را افزایش می دهد. این لنزها دید عالی از راه دور را به همراه بهبود در دید میان برد (برای کارهایی مانند استفاده از رایانه) به شما می دهند. ممکن است همچنان برای کارهای نزدیک مانند خواندن نیاز به استفاده از عینک داشته باشید.

4- لنزهای سازگار:

این لنزها شبیه لنزهای طبیعی چشم شما هستند زیرا شکل خود را تنظیم می کنند تا به شما در دیدن اجسام نزدیک یا دور کمک کنند. لنزهای سازگار گزینه دیگری برای کمک به کاهش وابستگی به عینک هستند. اما اگر در حال مطالعه یا تمرکز بر روی اشیاء نزدیک برای مدت زمان طولانی تری هستید، ممکن است ترجیح دهید از عینک استفاده کنید.

5- لنزهای توریک:

لنزهای توریک به افرادی که آستیگماتیسم دارند کمک می کند. این لنزها نحوه برخورد نور به شبکیه چشم را بهبود می بخشد و به شما امکان می دهد دید واضح تر و واضح تری داشته باشید. لنزهای Toric در مدل های تک کانونی، چند کانونی، عمق فوکوس گسترده (EDOF) یا سازگار در دسترس هستند. آنها برای بهبود کیفیت دید ارائه شده خدمت می کنند. لنزهای توریک به کاهش میزان تابش خیره کننده و مصنوعات هاله ای که معمولاً در افراد مبتلا به آستیگماتیسم تجربه می شود کمک می کند.

6- لنزهای قابل تنظیم نور (LAL):

لنزهای قابل تنظیم نور با سایر گزینه های IOL متفاوت هستند زیرا چشم پزشک شما قدرت اصلاحی آنها را پس از جراحی تعویض لنز تنظیم می کند. آنها این کار را از طریق یک سری روش های درمانی با اشعه ماوراء بنفش، با فاصله چند روز از هم انجام می دهند. این روش‌ها نسخه لنز شما را سفارشی می‌کنند تا شما را تا حد امکان به نتیجه بصری دلخواه خود نزدیک کنند. این هنوز یک نوع لنز تک کانونی است، بنابراین عینک برای خواندن یا رانندگی ضروری است.

7- لنزهای Phakic:

لنزهای فاکیک معمولاً در افراد جوان‌تر کاشته می‌شوند در حالی که سعی می‌کنند لنز طبیعی انسان را حفظ کنند تا نزدیک‌بینی را در افرادی که واجد شرایط جراحی انکساری لیزری نیستند، اصلاح کنند. این به حفظ توانایی طبیعی شما برای تمرکز و سازگاری کمک می کند. این لنزها در نهایت باید در حین جراحی آب مروارید برداشته شوند، اما می توانند دید واضحی را برای مدت طولانی به افراد جوان ارائه دهند.

نحوه انتخاب لنز درست برای کاشت لنز

چشم پزشک تعیین خواهد کرد که آیا شما از جراحی آب مروارید سود می برید یا واجد شرایط جراحی تعویض لنز انکساری هستید. آنها گزینه های شما را مورد بحث قرار می دهند و به شما کمک می کنند تصمیم بگیرید کدام IOL برای شما بهترین است. آنها همچنین یک معاینه کامل چشم برای بررسی بینایی و سلامت چشمان شما انجام خواهند داد. آنها آزمایش های ساده و بدون درد را برای اندازه گیری اندازه و شکل چشم شما نیز انجام می دهند.

برای آماده شدن برای گفتگو با چشم پزشک خود، باید در مورد اولویت های خود برای IOL و همچنین جنبه هایی که برای شما مهم نیستند فکر کنید. شاید بپرسید سوالات زیر را از خود بپرسید:

• آیا گاهی اوقات عینک زدن خوب است؟ اگر چنین است، چند وقت یکبار و برای چه نوع وظایفی؟
• چه نوع بینشی در کار حرفه من مورد نیاز است؟ آیا استفاده از عینک برای این کارها خوب است؟
• آیا اغلب در شب رانندگی می کنم؟ اگر چنین است، آیا می توانم هنگام رانندگی خود را با دیدن تابش خیره کننده و هاله اطراف چراغ ها سازگار کنم؟
• از چه نوع سرگرمی‌ها و فعالیت‌هایی بیشتر لذت می‌برم و چقدر برای این فعالیت‌ها به عینک وابستگی دارم؟
• بودجه من برای جراحی چقدر است؟

بیشتر طرح های بیمه لنزهای تک کانونی را پوشش می دهند، اما ممکن است مجبور شوید برای انواع دیگر از جیب خود هزینه کنید. قبل از تصمیم گیری نهایی، مطمئن شوید که هزینه گزینه های مختلف IOL را دریابید.

عوارض احتمالی کاشت لنز

بیشتر عوارض کاشت لنز نادر هستند و عبارتند از:

1- کدورت کپسولی خلفی:

معمولاً به عنوان آب مروارید ثانویه شناخته می شود. این اتفاق پس از ماه‌ها یا سال‌ها رخ می‌دهد که یک ماده فیلم مانند در پشت لنز کاشته شده رشد می‌کند. این یک روند طبیعی است که پس از جراحی اتفاق می افتد و می توان انتظار داشت که تقریباً برای همه افراد به مرور زمان رخ دهد. درمان این امر بسیار سریع و ساده است و معمولاً با استفاده از لیزر در مطب انجام می شود.

2- دررفتگی IOL:

این بدان معناست که IOL شما از موقعیت طبیعی خود جابجا می شود. اگر بیماری های چشمی خاصی مانند سندروم لایه برداری کاذب داشته باشید یا تروما یا جراحی های قبلی چشم داشته باشید، با خطر بیشتری روبرو خواهید شد. برخی از اختلالات ژنتیکی مانند سندرم اهلرز-دانلوس و سندرم مارفان نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند. در برخی موارد، ممکن است برای تغییر مکان یا جایگزینی IOL به جراحی نیاز داشته باشید.

3- سندرم یووئیت-گلوکوم-هیفما (UGH):

سندرم UGH زمانی رخ می دهد که IOL عنبیه و سایر قسمت های چشم شما را تحریک کند. این منجر به التهاب، افزایش فشار داخل چشم و سایر علائم می شود. همانند دررفتگی IOL، ممکن است برای تغییر مکان یا جایگزینی IOL به جراحی نیاز داشته باشید. این یک عارضه بسیار نادر است که اکثر افراد با جراحی معمول آن را تجربه نمی کنند.

4- کدورت IOL:

این یک کدورت IOL شما است. دید شما ممکن است کمتر واضح شود و ممکن است متوجه تابش خیره کننده اطراف نور شوید. درمان شامل جراحی برای دادن یک IOL جدید است. این در مورد IOL های امروزی بسیار غیر معمول است.

5- غافلگیری انکساری:

غافلگیری انکساری زمانی است که بینایی شما پس از کاشت IOL آنقدر واضح نباشد که شما و چشم پزشکتان انتظار داشتید. چشم پزشک طیف وسیعی از راه حل ها را پیشنهاد می کند. ممکن است تصمیم بگیرید که اصلاح بینایی را همانطور که هست بپذیرید و هیچ کاری انجام ندهید. یا می توانید از عینک استفاده کنید، اصلاح بینایی با لیزر (مانند لیزیک یا PRK) یا جراحی تعویض IOL انجام دهید.

با چشم پزشک خود در مورد عوارض احتمالی و سطح خطر خود قبل از انتخاب کاشت IOL در چشم صحبت کنید. آنها به شما می گویند که بر اساس سابقه پزشکی، سلامت چشم و سایر عوامل چه انتظاری داشته باشید. همچنین از آنها در مورد عوارض جانبی رایج مرتبط با جراحی آب مروارید یا تعویض لنز انکساری بپرسید. مطمئن شوید که تمام اطلاعاتی را که برای تصمیم گیری مناسب نیاز دارید به دست می آورید.

جمع بندی:

IOL (عدسی های داخل چشمی) به بسیاری از مردم کمک می کند تا دنیا را واضح تر از همیشه ببینند. همانطور که تکنولوژی به پیشرفت خود ادامه می دهد، IOL ویژگی های بیشتری را با اشکالات کمتر ارائه می دهد. همانطور که IOL خود را انتخاب می‌کنید، ممکن است فهرستی از اولویت‌های خود (ویژگی‌هایی که برای شما مهم‌تر هستند) تهیه کنید. همچنین، جنبه هایی را که خوب هستند اما ضروری نیستند، یادداشت کنید. این اطلاعات را با چشم پزشک خود در میان بگذارید تا به شما در هدایت فرآیند تصمیم گیری مشترک کمک کند.